Ataxie

Ataxie is de benaming voor een klinisch symptoom: een paard met een verminderde coördinatie.

Bij een  atactisch paard is een verstoring in de zenuwgeleiding aanwezig. Hierdoor worden de signalen vanuit de hersenen of vanuit het ruggenmerg (Wobbler) naar de spieren, niet of onvoldoende doorgegeven. Het paard zwabbert en loopt als een dronken persoon te waggelen. Er wordt meestal een onregelmatige gang, zwaaien met de benen en soms neiging tot omvallen of steunen tegen muur gezien.

Klinische symptomen zijn vooral te merken bij richtingveranderingen (slangevolte) en bij plotselinge tempowisselingen (achteruitzetten). Ataxie kan van één been uitgaan, maar is meestal 2 of 4 benig. Een ataxie die maar minimaal aanwezig is, is soms moeilijk te vinden en te onderkennen. Vaak zijn dit vage kreupelheidsklachten, die heel vaak gemist worden bij een klinisch bewegings- en neurologisch onderzoek.

Verlammingsverschijnselen, zoals ataxie en staartverlammingen, ontstaan wanneer bepaalde onderdelen van het zenuwstelsel beschadigd zijn. De oorzaak is meestal een trauma (val, schop van een paard, hangen in trailer), maar ook door degeneratie of toxinen (door voer) en rhinopneumonie kan verlamming of verzwakking optreden.

 

Symptomen

• Zwalkend en ongecoördineerd lopen (dronkenmansgang) met name vanuit de achterhand
• Scheef dragen van de staart
• Tragere beweging van het been
• Zwaaien met benen (hoef wordt meer naar buiten of binnen geplaatst)
• evenwichtsproblemen

 

Ook in lichtere mate kan ataxie aanwezig zijn dan zijn de symptomen veel minder duidelijk en deze uiten zich meestal in rijtechnische klachten, zoals:

• Kreupel of onregelmatig lopen
• Moeite met verzameling
• Moeite met tempowisselingen (voornamelijk van galop naar draf)
• Moeite met inbuigen (vaak stijve en rechte hals)

 

Behandeling

De symptomen van ataxie kunnen ingeperkt worden door het toedienen van ontstekingsremmers en het behandelen via fysiotherapie. Om te voorkomen dat het paard rhinopneumonie krijgt, dient het ingeënt te worden.

Bij behandeling wordt meestal na 3 tot 6 maand herstel duidelijk of het paard al dan niet verlost is van zijn ataxie. In zeer ernstige gevallen ziet men dat het paard amper nog op eigen benen kan staan. In dat geval lijkt inslapen de meest respectvolle oplossing.